10.-(1) Οι φορείς εκμετάλλευσης καθορίζουν, σύμφωνα με το Παράρτημα Ι, τα πιθανά μέτρα αποκατάστασης σε περίπτωση πιθανής περιβαλλοντικής ζημιάς και τα υποβάλουν στην αρμόδια αρχή προς έγκριση μέσα σε έξι μήνες από την έγκριση του παρόντος Νόμου εκτός αν η αρμόδια αρχή έλαβε η ίδια τα αναγκαία μέτρα αποκατάστασης σύμφωνα με την παράγραφο (ε) του εδαφίου (2) και το εδάφιο (3) του άρθρου 9.
(2) Η αρμόδια αρχή αποφασίζει ποια μέτρα αποκατάστασης θα τυγχάνουν εφαρμογής σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με το Παράρτημα Ι και, όπου ενδείκνυται, με τη συνεργασία του οικείου φορέα εκμετάλλευσης.
(3) Αν συντρέχουν περισσότερες από μια περιπτώσεις περιβαλλοντικής ζημιάς με αποτέλεσμα η αρμόδια αρχή να μην είναι σε θέση να εξασφαλίσει την ταυτόχρονη λήψη των αναγκαίων μέτρων αποκατάστασης, η αρμόδια αρχή δύναται να αποφασίζει ποια περίπτωση περιβαλλοντικής ζημιάς πρέπει να αποκατασταθεί πρώτη:
Νοείται ότι, κατά τη λήψη της απόφασης, η αρμόδια αρχή λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, τη φύση, την έκταση και τη σοβαρότητα των διαφόρων περιπτώσεων περιβαλλοντικής ζημιάς και τις δυνατότητες φυσικής ανάκαμψης καθώς και τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία.
(4) Η αρμόδια αρχή καλεί τα πρόσωπα που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 14 και εν πάση περιπτώσει, τα πρόσωπα στην περιουσία των οποίων θα εκτελεστούν τα μέτρα αποκατάστασης, να διατυπώσουν γραπτώς τις παρατηρήσεις τους τις οποίες η αρμόδια αρχή λαμβάνει υπόψη της.