248.-(1) Ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες συνάπτουν συμβάσεις αντασφάλισης πεπερασμένου κινδύνου ή ασκούν δραστηριότητες αντασφάλισης πεπερασμένου κινδύνου οφείλουν να είναι σε θέση να εντοπίζουν, υπολογίζουν, παρακολουθούν, διαχειρίζονται, ελέγχουν και να αναφέρουν δεόντως στον Έφορο τους κινδύνους που απορρέουν από τις εν λόγω συμβάσεις ή δραστηριότητες.
(2) Κατ΄εξουσιοδότηση πράξεις δύναται να καθορίζουν τις λεπτομέρειες αναφορικά με τον τρόπο που γίνεται η παρακολούθηση, διαχείριση και ο έλεγχος των κινδύνων που απορρέουν από δραστηριότητες αντασφάλισης πεπερασμένου κινδύνου σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1).
(3) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, "αντασφάλιση πεπερασμένου κινδύνου" σημαίνει αντασφάλιση, βάσει της οποίας η ρητή μεγίστη πιθανότητα ζημίας, εκπεφρασμένη ως ο μεταβιβαζόμενος μέγιστος οικονομικός κίνδυνος, ο οποίος προέρχεται τόσο από σημαντικό ασφαλιστικό κίνδυνο όσο και από μεταβίβαση κινδύνου ως εκ της χρονικής στιγμής, υπερβαίνει το ασφάλιστρο καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος του ασφαλιστηρίου κατά περιορισμένο αλλά σημαντικό ποσό, από κοινού με ένα τουλάχιστον εκ των εξής χαρακτηριστικών:
(α) τη λήψη υπόψη, ρητώς και υλικώς, της αξίας του χρήματος διαχρονικώς·
(β) την πρόβλεψη συμβατικών διατάξεων προς συγκράτηση της ισορροπίας της οικονομικής εμπειρίας μεταξύ των συμβαλλομένων διαχρονικώς για να επιτευχθεί η μεταβίβαση υψηλού κινδύνου.