227. (1) Κάθε ασφαλιστική επιχείρηση που επιδιώκει τη σύναψη σύμβασης ασφάλισης Ζωής έχει υποχρέωση να ανακοινώνει, η ίδια ή μέσω προσώπου που ασκεί εργασίες διαμεσολάβησης, σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, πριν από τη σύναψη της σύμβασης, τις πιο κάτω πληροφορίες:
(α) Σε σχέση με την επιχείρηση ασφάλισης Ζωής-
(i) την επωνυμία, σκοπό και νομική μορφή της επιχείρησης·
(ii) την ονομασία του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται η έδρα και, ενδεχομένως, το υποκατάστημα, με το οποίο συνάπτεται η σύμβαση·
(iii) τη διεύθυνση της έδρας και, ενδεχομένως, του υποκαταστήματος, με το οποίο συνάπτεται η σύμβαση·
(iv) συγκεκριμένη παραπομπή στην έκθεση σχετικά με τη φερεγγυότητα και την οικονομική κατάσταση, όπως ορίζεται στο άρθρο 52 του παρόντος Νόμου, η οποία επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση του αντισυμβαλλομένου στις σχετικές πληροφορίες.
(β) σε σχέση με την ασφαλιστική υποχρέωση-
(i) τον ορισμό των παροχών και προαιρέσεων·
(ii) τη διάρκεια της σύμβασης·
(iii) τον τρόπο καταγγελίας της σύμβασης·
(iv) τις λεπτομέρειες και τη διάρκεια καταβολής των ασφαλίστρων·
(v) τον τρόπο υπολογισμού και διανομής των συμμετοχών στα κέρδη·
(vi) τον προσδιορισμό των αξιών εξαγοράς και της έκτασης, στην οποία αυτές είναι εγγυημένες·
(vii) πληροφορίες για τα ασφάλιστρα που αφορούν κάθε εγγύηση, είτε κύρια είτε συμπληρωματική, όποτε είναι απαραίτητες·
(viii) την απαρίθμηση των αξιών αναφοράς (λογιστικών μονάδων) που χρησιμοποιήθηκαν στις συμβάσεις μεταβλητού κεφαλαίου (unit-linked policies)·
(ix) πληροφορίες για τη φύση των αντιπροσωπευτικών στοιχείων του ενεργητικού επί συμβάσεων μεταβλητού κεφαλαίου·
(x) τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος υπαναχώρησης·
(xi) τις γενικές ενδείξεις περί του φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για τον συγκεκριμένο τύπο ασφαλιστηρίου·
(xii) τις διατάξεις σχετικές με την εξέταση των αιτιάσεων των αντισυμβαλλομένων, ασφαλισμένων ή των δικαιούχων συμβάσεως, όσον αφορά τη σύμβαση, συμπεριλαμβανομένης, ενδεχομένως, της ύπαρξης φορέα αρμόδιου για την εξέταση των αιτιάσεων, υπό την επιφύλαξη της δυνατότητας άσκησης ενδίκου μέσου·
(xiii) το εφαρμοστέο δίκαιο της σύμβασης, εάν οι συμβαλλόμενοι δεν έχουν δικαίωμα επιλογής, ή, αν έχουν δικαίωμα επιλογής, το εφαρμοστέο δίκαιο και, στην περίπτωση αυτή, το δίκαιο την επιλογή του οποίου προτείνει η επιχείρηση ασφάλισης Ζωής.
(γ) παρέχονται επίσης ειδικές πληροφορίες προκειμένου να διαμορφωθεί ιδία αντίληψη των κινδύνων της σύμβασης τους οποίους αναλαμβάνει ο αντισυμβαλλόμενος.
(2) Η ασφαλιστική επιχείρηση έχει την υποχρέωση να ενημερώνει τον αντισυμβαλλόμενο, καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, για τις τροποποιήσεις που αφορούν τις ακόλουθες πληροφορίες:
(α) τους γενικούς και ειδικούς όρους της σύμβασης·
(β) κάθε μεταβολή στην επωνυμία ή τον σκοπό της επιχείρησης ασφάλισης Ζωής, τη νομική μορφή της ή τη διεύθυνση της έδρας και, ενδεχομένως, του υποκαταστήματος, με το οποίο συνάπτεται η σύμβαση∙
(γ) κάθε πληροφορία που προβλέπεται στον εδάφιο (1), παράγραφο (β), υποπαραγράφους (iv) μέχρι (xi), σε περίπτωση τροποποίησης των όρων της σύμβασης ή της εφαρμοστέας νομοθεσίας∙
(δ) κάθε χρόνο, πληροφορίες για την κατάσταση της συμμετοχής στα κέρδη.
(3) Εάν, στο πλαίσιο προσφοράς ή σύναψης συμβολαίου ασφάλισης Ζωής, ο ασφαλιστής παρέχει στοιχεία σχετικά με το ύψος των δυνητικών πληρωμών πάνω και πέρα από τις συμβατικά συμφωνηθείσες πληρωμές, ο ασφαλιστής παρέχει στον αντισυμβαλλόμενο παράδειγμα υπολογισμού στον οποίο να φαίνεται η δυνητική τελική πληρωμή με βάση τρία διαφορετικά επιτόκια για τον υπολογισμό του ασφαλίστρου:
Νοείται ότι, τα πιο πάνω δεν έχουν εφαρμογή σε προθεσμιακές ασφάλειες και συμβάσεις.
(4) Ο ασφαλιστής ενημερώνει τον αντισυμβαλλόμενο, με τρόπο σαφή και κατανοητό, ότι το παράδειγμα υπολογισμού του εδαφίου (3) αποτελεί απλώς υπολογιστικό μοντέλο βασισμένο σε θεωρητικές παραδοχές και ότι ο αντισυμβαλλόμενος δεν δύναται να εγείρει συμβατικές απαιτήσεις με βάση το παράδειγμα υπολογισμού.
(5) Στην περίπτωση ασφαλειών με συμμετοχή σε κέρδη, ο ασφαλιστής ενημερώνει εγγράφως τον αντισυμβαλλόμενο για την κατάσταση των απαιτήσεών του, περιλαμβάνοντας τη συμμετοχή στα κέρδη, και σε περίπτωση που ο ασφαλιστής έχει παρουσιάσει αριθμητικά στοιχεία σχετικά με την ενδεχόμενη μελλοντική εξέλιξη της συμμετοχής στα κέρδη, ενημερώνει τον αντισυμβαλλόμενο σχετικά με τις διαφορές μεταξύ της πραγματικής εξέλιξης και των αρχικών στοιχείων.
(6) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 431 του παρόντος Νόμου και κατατίθενται στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση, δύναται να καθορίζουν την ανακοίνωση περαιτέρω πληροφοριών από τις ελάχιστες πληροφορίες του εδαφίου (1), μόνο σε περίπτωση που οι πληροφορίες αυτές είναι απαραίτητες για τη σωστή κατανόηση από πλευράς του αντισυμβαλλομένου των βασικών στοιχείων της υποχρέωσης.
(7) Όλες οι αναγκαίες πληροφορίες, που κατά τα προηγούμενα εδάφια γνωστοποιούνται πριν τη σύναψη της ασφαλιστικής συμβάσεως είναι έγγραφες και διατυπωμένες με σαφήνεια και ακρίβεια και ευχερώς κατανοητές και παρέχονται σε επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας, εφόσον ο κάτοχος του ασφαλιστηρίου είναι πολίτης της Δημοκρατίας ή έχει την έδρα ή την εγκατάστασή του στη Δημοκρατία, και, το εφαρμοστέο στην ασφαλιστική σύμβαση δίκαιο, είναι το δίκαιο που ισχύει στη Δημοκρατία.
(8) Οι πληροφορίες του παρόντος άρθρου δύνανται να συντάσσονται σε άλλη γλώσσα, εάν το ζητήσει ο ενδιαφερόμενος για τη σύναψη της ασφαλιστικής συμβάσεως, ή εάν αυτός δικαιούται να επιλέξει ως εφαρμοστέο στη σύμβαση ασφάλισης Ζωής δίκαιο, άλλο από αυτό που ισχύει στη Δημοκρατία και γίνεται αποδεκτό από την ασφαλιστική επιχείρηση.
(9) Η ασφαλιστική επιχείρηση οφείλει να ενημερώνει τον αντισυμβαλλόμενο καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, αναφορικά με οποιεσδήποτε τροποποιήσεις πληροφοριών που καθορίζονται με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 431 του παρόντος Νόμου και κατατίθενται στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση.
(10) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 431 του παρόντος Νόμου και κατατίθενται στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση, δύναται να καθορίζουν περαιτέρω λεπτομέρειες αναφορικά με την παροχή των προβλεπόμενων στο παρόν άρθρο πληροφοριών, εφόσον η Δημοκρατία είναι το κράτος μέλος υποχρέωσης.