23.-(1) Σε περίπτωση παράβασης διατάξεων του παρόντος Νόμου ή και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών από οποιοδήποτε πρόσωπο, το Υφυπουργείο Τουρισμού δύναται να επιβάλει στον παραβάτη διοικητικό πρόστιμο ύψους δύο χιλιάδων ευρώ (€2.000) και, σε περίπτωση επανάληψης ή συνέχισης της παράβασης, διοικητικό πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις τέσσερεις χιλιάδες ευρώ (€4.000), χωρίς επηρεασμό οποιωνδήποτε άλλων διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(2) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (1), σε περίπτωση που το Υφυπουργείο Τουρισμού διαπιστώσει παράβαση του παρόντος Νόμου ή/και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, δύναται να επιβάλει διοικητικά πρόστιμα σε-
(α) Νομικά πρόσωπα· και
(β) διοικητικό σύμβουλο, διευθυντικό στέλεχος ή αξιωματούχο ή γραμματέα των νομικών προσώπων, σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι η παράβαση οφειλόταν σε δική τους υπαιτιότητα, παράλειψη ή αμέλεια.
(3) Το Υφυπουργείο Τουρισμού δύναται να ανακοινώνει δημόσια οποιαδήποτε μέτρα ή κυρώσεις επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή/και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, εκτός εάν η ανακοίνωση αυτή ενδέχεται να προκαλέσει δυσανάλογη ζημιά στα εμπλεκόμενα μέρη.
(4) Το Υφυπουργείο Τουρισμού, επιβάλλει διοικητικό πρόστιμο δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) με γραπτή και αιτιολογημένη απόφαση του την οποία διαβιβάζει στο επηρεαζόμενο πρόσωπο, και-
(α) Η οποία καθορίζει την παράβαση· και
(β) διά της οποίας πληροφορεί το επηρεαζόμενο πρόσωπο-
(i) περί του δικαιώματός του να προσβάλει την απόφαση με προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 146 του Συντάγματος και του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Νόμου, και
(ii) περί των προθεσμιών εντός των οποίων δύνανται να ασκηθούν τα προαναφερόμενα δικαιώματα, και
(γ) η οποία καθίσταται εκτελεστή με την εν λόγω διαβίβασή της.
(5) Σε περίπτωση παράλειψης πληρωμής διοικητικού προστίμου που έχει επιβληθεί από το Υφυπουργείο, λαμβάνονται δικαστικά μέτρα προς είσπραξη σύμφωνα με το εδάφιο (7).
(6) Τα διοικητικά πρόστιμα που επιβάλλονται από το Υφυπουργείο Τουρισμού κατά τις διατάξεις του παρόντος Νόμου λογίζονται έναντι των εσόδων του Πάγιου Ταμείου της Δημοκρατίας.
(7) Σε περίπτωση παράλειψης καταβολής διοικητικού προστίμου ή χρηματικής πληρωμής που καθορίζεται στο πλαίσιο συμβιβασμού, το Υφυπουργείο Τουρισμού δύναται να λαμβάνει δικαστικά μέτρα προς είσπραξή του και το οφειλόμενο ποσό εισπράττεται ως αστικό χρέος στη Δημοκρατία.
(8) Πριν να προβεί στην έκδοση της απόφασής του για ενδεχόμενη επιβολή διοικητικού προστίμου, το Υφυπουργείο οφείλει να δίδει δικαίωμα ακρόασης σε κάθε επηρεαζόμενο πρόσωπο και να επισημαίνει τα δικαιώματα που του παρέχονται δυνάμει του εδαφίου (9).
(9) Πρόσωπο, το οποίο ειδοποιείται με βάση το εδάφιο (8) έχει το δικαίωμα, εντός προθεσμίας την οποία θέτει το Υφυπουργείο Τουρισμού και η οποία δύναται να είναι μεταξύ τριών (3) και είκοσι μίας (21) ημερών από την εν λόγω ειδοποίηση, να προβεί σε γραπτές παραστάσεις προς το Υφυπουργείο Τουρισμού.
(10) Το Υφυπουργείο Τουρισμού οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις παραστάσεις αυτές πριν να προβεί στην έκδοση απόφασης για την ύπαρξη ή μη παράβασης, στην επιβολή διοικητικού προστίμου και στον καθορισμό του ύψους αυτού.
(11) Το Υφυπουργείο Τουρισμού δύναται να καλέσει πρόσωπο ή να δεχτεί αίτημά του για προφορικές παραστάσεις, σε περίπτωση που αυτές απαιτούνται, για την επεξήγηση των γραπτών παραστάσεων που έχουν ήδη υποβληθεί.
(12) Το Υφυπουργείο Τουρισμού δύναται να δίδει παράταση της προθεσμίας που τάσσεται δυνάμει του εδαφίου (9) σε περίπτωση κωλύματος ή άλλης εύλογης αιτίας.
(13) Σε περίπτωση μη υποβολής οποιωνδήποτε παραστάσεων εντός ταχθείσας προθεσμίας, το Υφυπουργείο Τουρισμού δύναται να προχωρεί στη λήψη απόφασης χωρίς άλλη ειδοποίηση.