83.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου και τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, η προφυλάκιση παιδιού επιτρέπεται ως έσχατο μέτρο.
(2) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο Παιδιών, κατά την εκδίκαση οποιασδήποτε υπόθεσης ενώπιόν του, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα του αδικήματος κρίνει ότι είναι απαραίτητος ο περιορισμός της προσωπικής ελευθερίας παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο, ώστε να αποφευχθεί η διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος, ή για σκοπούς διευκόλυνσης των ανακρίσεων ή για να αποφευχθεί ο κίνδυνος απόκρυψης στοιχείων ή διακινδύνευσης της ασφάλειας του παιδιού ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου και αφού λάβει υπόψη του την ηλικία και ατομική κατάσταση του παιδιού, καθώς και τις ιδιαίτερες περιστάσεις της περίπτωσης, δύναται να διατάσσει τον περιορισμό παιδιού σε χώρο κράτησης παιδιών ως έσχατο μέτρο.
(3) Ο περιορισμός παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο, που είναι ύποπτο για τη διάπραξη αδικήματος, έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και δεν δύναται να ξεπερνά τις οκτώ (8) ημέρες, οι οποίες δυνατό να ανανεώνονται με απόφαση του Δικαστηρίου για περαιτέρω περιόδους οκτώ (8) ημερών, για μέγιστη περίοδο του ενός (1) μηνός, ανάλογα με την βαρύτητα του αδικήματος.
(4) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο Παιδιών αποφασίζει τον περιορισμό παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο, εκκρεμούσης της εκδίκασης της υπόθεσης, αιτιολογεί την απόφασή του σε απλή και κατανοητή προς το παιδί γλώσσα, ανάλογα με την ηλικία και τον βαθμό ωριμότητάς του.
(5) Σε περίπτωση που παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο υπό περιορισμό συμπληρώνει το εικοστό πρώτο (21ο) έτος της ηλικίας του και συνεχίζει η προφυλάκισή του δυνάμει απόφασης Δικαστηρίου Παιδιών, δύναται να συνεχίσει ο περιορισμός του σε χώρο κράτησης παιδιών, λαμβανομένων υπόψη των προσωπικών συνθηκών του συγκεκριμένου προσώπου, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό εξυπηρετεί το υπέρτατο συμφέρον των παιδιών που περιορίζονται με το εν λόγω πρόσωπο.
(6) Κατά τον περιορισμό παιδιών σε χώρο κράτησης παιδιών, λαμβάνονται αναλογικά και κατάλληλα σε σχέση με τη διάρκεια του περιορισμού μέτρα, ώστε να διασφαλίζεται-
(α) και να διαφυλάσσεται η υγεία τους και η σωματική και πνευματική ανάπτυξή τους,
(β) το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών με σωματικά, αισθητηριακά ή μαθησιακά προβλήματα,
(γ) η ουσιαστική και τακτική άσκηση του δικαιώματός τους στην οικογενειακή ζωή,
(δ) η πρόσβαση σε προγράμματα που προάγουν την ανάπτυξή τους και την επανένταξή τους στην κοινωνία·
(ε) ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας τους ή των πεποιθήσεών τους.
(7) Σε περίπτωση απόφασης περιορισμού παιδιού, εφαρμόζονται κατ’ αναλογία οι διατάξεις των εδαφίων (2), (3) και (4) του άρθρου 24 αναφορικά με το δικαίωμα παιδιού σε ιατρική εξέταση και ιατρική περίθαλψη.
(8) Παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο που έχει στερηθεί την ελευθερία του με την επιβολή περιοριστικών μέτρων έχει δικαίωμα να συναντήσει όσο το δυνατόν ενωρίτερα τους ασκούντες τη γονική μέριμνα ή τον εκπρόσωπό του, όπου αυτό εφαρμόζεται, ή άλλο ενήλικα που υποδεικνύει το ίδιο.