5.-(1) Πρόσωπο ή/και δημόσια αρχή που εμπλέκεται με οποιονδήποτε τρόπο στην ερμηνεία και στην εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου ερμηνεύει και εφαρμόζει τις διατάξεις αυτές σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη Σύμβαση και ειδικότερα-
(α) με σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας του παιδιού,
(β) χωρίς διάκριση βάσει της φυλής, του χρώματος, του φύλου, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, της υπηκοότητας, της εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, της περιουσιακής κατάστασης, της ανικανότητας, της γέννησης ή του σεξουαλικού προσανατολισμού του παιδιού ή των γονέων ή των ασκούντων τη γονική μέριμνα αυτού ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης αφορά το παιδί,
(γ) με σεβασμό στο εγγενές δικαίωμα του παιδιού στη ζωή, στην επιβίωση και στην ανάπτυξη,
(δ) με σεβασμό στην αξιοπρέπεια και στην προσωπική αξία του παιδιού και με αμεροληψία, με ιδιαίτερη προσοχή στην ηλικία, στην ωριμότητα και στο επίπεδο κατανόησης του παιδιού, στην προσωπική του κατάσταση, στην ευημερία και στις ιδιαίτερες ανάγκες του, και με πλήρη σεβασμό στη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητά του,
(ε) λαμβάνοντας υπόψη πρώτιστα το συμφέρον του παιδιού κατά τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης η οποία το επηρεάζει,
(στ) με σεβασμό στο δικαίωμα του παιδιού να εκφράζει τις απόψεις του και να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων που το αφορούν, ανάλογα με την ηλικία και τον βαθμό ωριμότητάς του,
(ζ) με σεβασμό στην απαγόρευση των βασανιστηρίων και στην αρχή ότι κανένα παιδί δεν υποβάλλεται σε ποινές ή μεταχείριση που είναι απάνθρωπες ή εξευτελιστικές ή δυσανάλογες του αδικήματος,
(η) με σεβασμό στην αρχή ότι η ποινική δίωξη και η στέρηση ελευθερίας παιδιού συνιστούν έσχατο μέτρο,
(θ) με σεβασμό στην αρχή ότι η στέρηση της ελευθερίας παιδιού που έχει διωχθεί ποινικά και έχει καταδικαστεί για τη διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος περιορίζεται στον ελάχιστο κατάλληλο χρόνο και, όπου είναι δυνατόν, επιλέγονται μέτρα εναλλακτικά της κράτησης.
(2) Κατά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου πρόσωπο, δημόσια αρχή ή όργανο ασκεί τις αρμοδιότητές του στη βάση ατομικής αξιολόγησης του παιδιού και ειδικότερα λαμβάνει υπόψη την ηλικία, τον βαθμό ωριμότητας, την υγεία, τη διανοητική και φυσική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς και κατά πόσο το παιδί βρίσκεται σε ευάλωτη κατάσταση λαμβάνοντας υπόψη το περιβάλλον και τις συνθήκες διαβίωσης και ανατροφής του.
(3) Κατά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, κάθε πρόσωπο, δημόσια αρχή ή όργανο διασφαλίζει ότι οι προβλεπόμενες στον παρόντα Νόμο διαδικασίες που αφορούν παιδιά χαρακτηρίζονται ως επείγουσες και εξετάζονται με τη δέουσα επιμέλεια.