223. (1) Δεν επιτρέπεται στον Έφορο να απαιτεί την προηγούμενη έγκριση ή τη συστηματική κοινοποίηση προς αυτόν των γενικών και ειδικών όρων των ασφαλιστηρίων ασφάλισης Γενικής Φύσεως, των τιμολογίων και άλλων εντύπων που μια ασφαλιστική επιχείρηση, προτίθεται να χρησιμοποιήσει στις σχέσεις της με τους ασφαλισμένους.
(2) Για σκοπούς ελέγχου της τήρησης των διατάξεων περί ασφαλιστικών συμβάσεων, ο Έφορος δύναται να απαιτεί τη μη συστηματική κοινοποίηση προς αυτόν των όρων και λοιπών εγγράφων του εδαφίου (1), χωρίς όμως η συμμόρφωση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων προς την απαίτηση αυτή του Εφόρου να μπορεί να τίθεται ως προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας ασκήσεως ασφαλιστικών εργασιών.
(3) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), ο Έφορος δύναται να απαιτεί-
(α) την κοινοποίηση προς αυτόν των γενικών και ειδικών όρων των ασφαλιστηρίων πριν από την υιοθέτησή τους, όταν πρόκειται για κλάδο ασφάλισης, που καθίσταται διά νόμου υποχρεωτικός στη Δημοκρατία· ή
(β) την προηγούμενη κοινοποίηση ή έγκριση της προτεινόμενης αύξησης των τιμολογίων, στα πλαίσια εφαρμογής ενός γενικού συστήματος ελέγχου των τιμών.
224. (1) Δεν επιτρέπεται στον Έφορο να εξαρτά από προηγούμενη έγκριση ή να απαιτεί τη συστηματική κοινοποίηση προς αυτόν των γενικών και ειδικών όρων των ασφαλιστηρίων ασφάλισης Ζωής, των τιμολογίων, των τεχνικών βάσεων που χρησιμοποιούνται ιδίως για τον υπολογισμό των ασφαλίστρων και των τεχνικών αποθεμάτων, καθώς και των υποδειγμάτων και άλλων εντύπων που μια ασφαλιστική επιχείρηση, προτίθεται να χρησιμοποιήσει στις σχέσεις της με τους ασφαλισμένους.
(2) Για σκοπούς ελέγχου εν τούτοις της τήρησης των διατάξεων σε σχέση με αναλογιστικές αρχές, ο Έφορος δύναται να απαιτεί τη συστηματική κοινοποίηση προς αυτόν των τεχνικών βάσεων που χρησιμοποιούνται ιδίως για τον υπολογισμό των τιμολογίων και των τεχνικών προβλέψεων χωρίς όμως η συμμόρφωση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων προς την απαίτηση αυτή του Εφόρου, να μπορεί να τίθεται ως προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας ασκήσεως ασφαλιστικών εργασιών.