238. (1) Το παρόν Τμήμα εφαρμόζεται στην ασφάλιση νομικής προστασίας, που αναφέρεται στον κλάδο 17 στο Μέρος Α του Πρώτου Παραρτήματος του παρόντος Νόμου και που συνίσταται στην έναντι καταβολής ασφαλίστρου συμβατική δέσμευση ασφαλιστικής επιχείρησης για την ανάληψη των δικαστικών εξόδων και παροχής άλλων υπηρεσιών που απορρέουν άμεσα από την εν λόγω ασφαλιστική κάλυψη, και ιδίως με σκοπό:
(α) την κάλυψη της ζημιάς ή της βλάβης που υπέστη ο ασφαλισμένος είτε μέσω εξώδικου συμβιβασμού είτε μέσω αστικής ή ποινικής δίκης·
(β) την υπεράσπιση ή την εκπροσώπηση του ασφαλισμένου σε οποιασδήποτε φύσεως δικαστική διαδικασία η οποία εγείρεται εναντίον του.
(2) Δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος Τμήματος τα πιο κάτω:
(α) η ασφάλιση νομικής προστασίας, όταν αυτή αφορά διαφορές ή κινδύνους που απορρέουν από τη χρήση θαλάσσιων πλοίων ή σχετίζονται με τη χρήση αυτή·
(β) η δραστηριότητα ασφαλιστικής επιχείρησης αστικής ευθύνης προς υπεράσπιση ή εκπροσώπηση του ασφαλισμένου πελάτη σε κάθε δικαστική ή διοικητική διαδικασία, εφόσον αυτή η δραστηριότητα ασκείται συγχρόνως και προς το συμφέρον αυτής της ιδίας ασφαλιστικής επιχείρησης δυνάμει της κάλυψης αυτής·
(γ) η δραστηριότητα νομικής προστασίας, την οποία αναπτύσσει ο ασφαλιστής της βοήθειας και η οποία θα μπορεί να επεκταθεί στις ακόλουθες περιπτώσεις και εφόσον πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(i) η δραστηριότητα ασκείται σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο ευρίσκεται η συνήθης διαμονή του ασφαλισμένου·
(ii) η δραστηριότητα αποτελεί τμήμα σύμβασης που αφορά μόνον τη βοήθεια που παρέχεται σε πρόσωπα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια μετακινήσεων ή απουσιών από την κατοικία τους ή τη συνήθη τους διαμονή.
(3) Για τους σκοπούς της παραγράφου (γ) του εδαφίου (2), η ασφαλιστική σύμβαση πρέπει να αναγράφει ευκρινώς τη δήλωση ότι η σχετική κάλυψη περιορίζεται στις περιστάσεις που αναφέρονται στις εν λόγω διατάξεις και έχει επικουρικό χαρακτήρα σε σχέση με τη βοήθεια.
239. Η ασφάλιση νομικής προστασίας αποτελεί αντικείμενο είτε αυτοτελούς ασφαλιστηρίου διαφορετικού από εκείνο που συνάπτεται για άλλους κλάδους, είτε αντικείμενο αυτοτελούς ειδικού κεφαλαίου εντός ενιαίου ασφαλιστηρίου, στο οποίο πρέπει να αναφέρεται ρητά η φύση της κάλυψης της νομικής προστασίας που παρέχεται καθώς και το σχετικό ασφάλιστρο.
240. (1) Η ασφαλιστική επιχείρηση που ασκεί εργασίες του κλάδου νομικής προστασίας επιλέγει μία από τις ακόλουθες εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης των απαιτήσεων που προβλέπονται στις παραγράφους (α) μέχρι (γ) ως ακολούθως:
(α) Διασφαλίζει ότι κανένα μέλος του προσωπικού της που ασχολείται με το χειρισμό απαιτήσεων του κλάδου νομικής προστασίας ή την παροχή νομικών συμβουλών σε σχέση με τις απαιτήσεις αυτές δεν ασκεί συγχρόνως παρόμοια δραστηριότητα-
(i) σε οποιοδήποτε άλλο κλάδο που καλύπτει η ίδια η ασφαλιστική επιχείρηση, επιπρόσθετα με τον κλάδο νομικής προστασίας˙ ή/και
(ii) σε άλλη επιχείρηση που συνδέεται με αυτήν, με οικονομικούς, εμπορικούς ή διοικητικούς δεσμούς και η οποία ασκεί ένα ή περισσότερους ασφαλιστικούς κλάδους που καθορίζονται στο Πρώτο Παράρτημα του παρόντος Νόμου, επιπρόσθετα με τον κλάδο νομικής προστασίας˙
(β) αναθέτει τη διαχείριση των απαιτήσεων που εγείρονται σε σχέση με τον κλάδο νομικής προστασίας σε μια νομικά αυτοτελή εταιρεία με τη μορφή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ή συνεταιρισμού και, εάν η εταιρεία αυτή συνδέεται με οικονομικούς, εμπορικούς ή διοικητικούς δεσμούς με άλλη ασφαλιστική επιχείρηση, που ασκεί ένα ή περισσότερους κλάδους ασφάλισης, τα μέλη του προσωπικού της εν λόγω εταιρείας, τα οποία ασχολούνται με τη διαχείριση απαιτήσεων του κλάδου νομικής προστασίας ή την παροχή νομικών συμβουλών, σχετικά με τη διαχείριση αυτή, δεν επιτρέπεται να ασκούν συγχρόνως την ίδια ή παρόμοια δραστηριότητα για την άλλη επιχείρηση:
(γ) προβλέπει στη σύμβαση το δικαίωμα του ασφαλισμένου να αναθέτει σε δικηγόρο της επιλογής του την υπεράσπιση των συμφερόντων του, από τη στιγμή κατά την οποία δικαιούται να ζητήσει παρέμβαση της ασφαλιστικής επιχείρησης δυνάμει του ασφαλιστηρίου.
241. (1) Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις διασφαλίζουν ότι κάθε ασφαλιστική σύμβαση νομικής προστασίας προβλέπει ρητά τα εξής:
(α) Σε κάθε δικαστική ή διοικητική διαδικασία, όταν καλείται από την ασφαλιστική επιχείρηση δικηγόρος, ή άλλο πρόσωπο που διαθέτει τα προσόντα τα οποία απαιτεί η κείμενη νομοθεσία, για να υπερασπίσει ή να εκπροσωπήσει τον ασφαλισμένο ή να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του, ο ασφαλισμένος έχει την ελευθερία της σχετικής επιλογής·
(β) ο δικαιούχος είναι ελεύθερος να επιλέγει δικηγόρο, ή, αν επιθυμεί και εφόσον το επιτρέπει η κείμενη νομοθεσία, οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα για την υπεράσπιση των συμφερόντων του, σε περίπτωση που ανακύψει σύγκρουση συμφερόντων.
(2) Για τους σκοπούς του Τμήματος αυτού, "δικηγόρος" σημαίνει πρόσωπο το οποίο πληροί τις προϋποθέσεις για να ασκεί τη δικηγορία σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Δικηγόρων Νόμου (Κεφ. 2) ή να ασκεί τη δικηγορία υπό καθεστώς ελεύθερης εγκατάστασης ή ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δυνάμει του εν λόγω Νόμου.
242. (1) Οι διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 241 του παρόντος Νόμου, σε σχέση με το δικαίωμα του ασφαλισμένου να επιλέγει ελεύθερα τον δικηγόρο του, δεν εφαρμόζονται εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις-
(α) η ασφαλιστική κάλυψη περιορίζεται σε υποθέσεις που προκύπτουν από τη χρησιμοποίηση μηχανοκίνητου οχήματος στο έδαφος της Δημοκρατίας·
(β) η ασφαλιστική κάλυψη συνδέεται με σύμβαση βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος ή βλάβης σε σχέση με μηχανοκίνητο όχημα˙
(γ) ούτε η ασφαλιστική επιχείρηση του κλάδου νομικής προστασίας ούτε η ασφαλιστική επιχείρηση του κλάδου βοήθειας ασκεί οποιοδήποτε ασφαλιστικό κλάδο ευθύνης˙
(δ) λαμβάνονται μέτρα ώστε η παροχή νομικών συμβουλών και η εκπροσώπηση καθενός των διαδίκων σε περίπτωση διαφοράς να εξασφαλίζονται από δικηγόρους τελείως ανεξάρτητους, εφόσον οι εν λόγω διάδικοι είναι ασφαλισμένοι σε σχέση με νομική προστασία στην ίδια ασφαλιστική επιχείρηση.
(2) Η εξαίρεση του παρόντος άρθρου δεν επηρεάζει την εφαρμογή του άρθρου 240 του παρόντος Νόμου.
243. Κάθε ασφαλιστική σύμβαση νομικής προστασίας προβλέπει το δικαίωμα του ασφαλισμένου να προσφεύγει σε διαδικασία διαιτησίας που προβλέπεται από τον περί Διαιτησίας Νόμο ή/και το δικαίωμα του να αποταθεί στον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο σύμφωνα με τις διατάξεις των περί της Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμων του 2010, έως (Αρ. 2) του 2014, όπως αυτοί εκάστοτε τροποποιούνται ή αντικαθίστανται, σε περίπτωση που ανακύπτει οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ της ασφαλιστικής επιχείρησης και του ασφαλισμένου:
244. Κάθε φορά που ανακύπτει σύγκρουση συμφερόντων ή διαφωνία όσον αφορά τη διευθέτηση της διαφοράς, η ασφαλιστική επιχείρηση που προσφέρει κάλυψη νομικής προστασίας ή οποιοσδήποτε λειτουργός του τμήματος απαιτήσεών της, ανάλογα με την περίπτωση, οφείλει να ενημερώνει τον ασφαλισμένο για τα δικαιώματά του που απορρέουν από το εδάφιο (1) του άρθρου 241 του παρόντος Νόμου και για τη δυνατότητα να προσφύγει στη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 243.