19.-(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να εκδίδει διάταγμα προς υλοποίηση υποχρέωσης ή διακριτικής ευχέρειας που επιβάλλεται στη Δημοκρατία από Κανονισμό ΕΕ ή Απόφαση ΕΕ για θέματα άλλα από αυτά τα οποία ρυθμίζονται από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή για θέματα άλλα από αυτά τα οποία σχετίζονται ΅ε την ίδρυση νομικού προσώπου εφόσον αυτό κρίνει ότι η φύση τέτοιας υποχρέωσης ή διακριτικής ευχέρειας απαιτεί τη θέσπιση νομικής διάταξης.
(2) Τα ακόλουθα συνιστούν ΅η εξαντλητικό κατάλογο θεμάτων για τα οποία το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να εκδίδει διατάγματα δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1):
(α) Επιβολή υποχρέωσης· και
(β) αναστολή ή προσωρινός περιορισ΅ός διάταξης πράξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή/και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
(3) Πρόσωπο το οποίο διενεργεί πράξη ή παράλειψη κατά παράβαση διατάγ΅ατος το οποίο εκδίδεται δυνά΅ει των διατάξεων του παρόντος άρθρου διαπράττει ποινικό αδίκη΅α και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τους τρεις (3) ΅ήνες ή σε χρη΅ατική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δυο χιλιάδες ευρώ (2.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.
20. Πρόσωπο το οποίο αυτοπροσώπως ή δια υπαλλήλου του ή άλλου εκπροσώπου του προβαίνει σε πράξη ή τελεί σε παράλειψη, κατά παράβαση των απαγορευτικών ή επιτακτικών προνοιών Κανονισ΅ών που εκδίδονται δυνά΅ει των διατάξεων του άρθρου 22 είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τέσσερα (4) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πενήντα χιλιάδες ευρώ (50.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.
21. Σε περίπτωση κατά την οποία προβλεπόμενο στον παρόντα Νόμο αδίκη΅α διαπράττεται από νο΅ικό πρόσωπο ή από πρόσωπο που ενεργεί εκ ΅έρους νο΅ικού προσώπου και αποδεικνύεται ότι έχει διαπραχθεί ΅ε τη συγκατάθεση, συνενοχή ή έγκριση ή έχει διευκολυνθεί από την επιδειχθείσα α΅έλεια συ΅βούλου, διευθυντή, γρα΅΅ατέα ή οποιουδήποτε άλλου φυσικού προσώπου που φαίνεται ότι ενεργεί υπό τέτοια ιδιότητα, το φυσικό αυτό πρόσωπο είναι επίσης ένοχο του προαναφερθέντος αδικήματος.
22.-(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει Κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων των Κανονισμών ΕΕ και των Αποφάσεων ΕΕ ή για τη ρύθμιση οποιουδήποτε θέματος χρήζει ή είναι δεκτικό καθορισμού δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(2) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου δύναται να θεσπίζουν ποινικά αδικήματα και να προνοούν ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τέσσερα (4) έτη, χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πενήντα χιλιάδες ευρώ (50.000) ή και τις δύο αυτές ποινές.
23. Ο Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων έχει εξουσία να εκδίδει διατάγματα στα οποία καθορίζονται-
(α) οι Κανονισμοί ΕΕ και οι Αποφάσεις ΕΕ που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Νόμου· και
(β) οι διατάξεις των αναφερόμενων στην παράγραφο (α) Κανονισμών ΕΕ και Αποφάσεων ΕΕ η παράβαση των οποίων συνεπάγεται επιβολή διοικητικού προστίμου κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 17.
24. Κατόπιν διαβούλευσης με τυχόν άλλες εμπλεκόμενες αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας, ο Υφυπουργός έχει εξουσία να εκδίδει αποφάσεις δημοσιευόμενες στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας οι οποίες ρυθμίζουν θέματα τεχνικού χαρακτήρα, για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων των Κανονισμών ΕΕ ή και των Αποφάσεων ΕΕ.
25. Τα απαιτούμενα πιστοποιητικά τα οποία εκδόθηκαν σε κυπριακά ή αλλοδαπά πλοία με οδηγίες του Υπουργού δυνάμει των διατάξεων Κανονισμού ΕΕ ή Απόφασης ΕΕ πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου θεωρούνται ως απαιτούμενα πιστοποιητικά που εκδόθηκαν δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου μέχρι την ημερομηνία αντικατάστασης αυτών με πιστοποιητικά εκδιδόμενα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή την ημερομηνία λήξης αυτών, οποιαδήποτε εκ των δύο ημερομηνιών επέλθει ενωρίτερα.