233Α.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) συνιστά αδίκημα από οποιοδήποτε πρόσωπο-
(α) Η περικοπή, ή ο με οποιοδήποτε τρόπο ακρωτηριασμός ολόκληρου ή μέρους του μεγάλου χείλους (labia majora) ή του μικρού χείλους (labia minora) του αιδοίου ή της κλειτορίδας γυναίκας· ή
(β) η βοήθεια, προτροπή, συμβουλή ή πρόκληση της εκτέλεσης από τρίτο πρόσωπο, οποιασδήποτε από αυτές τις πράξεις στο σώμα γυναίκας.
(2) Οι πράξεις που καθορίζονται στο εδάφιο (1) δε συνιστούν αδίκημα αν εκτελεσθούν από ιατρό και η εκτέλεσή τους είναι αναγκαία, είτε για τη φυσική υγεία της γυναίκας, στην οποία εκτελούνται, είτε εκτελούνται σε γυναίκα που βρίσκεται σε οποιοδήποτε στάδιο τοκετού, ή μετά από αυτό, και σχετίζονται με τον τοκετό:
(3) Συγκατάθεση εκ μέρους της γυναίκας στην οποία εκτελούνται οι πράξεις που καθορίζονται στο εδάφιο (1) δεν συνιστά υπεράσπιση, ούτε ελαφρυντικό στην επιμέτρηση της ποινής.
(4) Ανεξάρτητα από τις πρόνοιες του άρθρου 5 του Νόμου, τα Δικαστήρια της Δημοκρατίας έχουν αρμοδιότητα να εκδικάζουν αδίκημα, κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου, που διαπράττεται από πολίτη ή μη της Δημοκρατίας και διαπράττεται εντός ή εκτός της Δημοκρατίας.
(5) Αδικήματα που διαπράττονται κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι πέντε έτη.
(6) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου «ιατρός» σημαίνει ιατρό εγγεγραμμένο δυνάμει του περί Εγγραφής Ιατρών Νόμου.