130.—(1) Σε περίπτωση σύναψης ασφαλιστικής συμβάσεως σε σχέση με κλάδο ασφάλισης που καθίσταται υποχρεωτική δυνάμει νόμου που ισχύει στη Δημοκρατία, η σύμβαση λογίζεται ότι ικανοποιεί τις προϋποθέσεις του νόμου αυτού μόνο εφόσον τηρηθούν όλες οι ειδικές διατάξεις που περιέχονται στο νόμο αυτό.
(2) Εάν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ του νόμου της Δημοκρατίας που καθιστά υποχρεωτική την ασφάλιση και του δικαίου του Κράτους Μέλους της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. όπου βρίσκεται ο κίνδυνος, υπερισχύει ο νόμος της Δημοκρατίας.
(3) Υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του προηγούμενου εδαφίου του άρθρου αυτού, οι διατάξεις του εδαφίου (7) του άρθρου 128 του παρόντος Νόμου εφαρμόζονται όταν η ασφαλιστική σύμβαση καλύπτει κινδύνους σε περισσότερα από ένα Κράτη Μέλη της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., τουλάχιστον ένα από τα οποία καθιστά τον κλάδο, κλάδο υποχρεωτικής ασφάλισης.
(4) Η ασφαλιστική σύμβαση που συνάπτεται κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο (1) του άρθρου αυτού διέπεται από το δίκαιο που ισχύει στη Δημοκρατία, σε περίπτωση δε τερματισμού της, η κυπριακή ασφαλιστική εταιρεία ή άλλη ασφαλιστική επιχείρηση που την έχει συνάψει, δύναται να επικαλεσθεί τον τερματισμό αυτό έναντι τρίτων, μόνο στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το επιτρέπει ο σχετικός νόμος που καθιστά υποχρεωτική την ασφάλιση αυτή.