Ο περί Ποινικού Κώδικα Νόμος (ΚΕΦ.154)

178. Όποιος εσκεμμένα και με δόλο προκαλεί σε γυναίκα που δεν είναι νόμιμα παντρεμένη μαζί του την πίστη, ότι αυτή είναι νόμιμα παντρεμένη μαζί του και υπό το κράτος τέτοιας πίστης να συζεί ή να έρχεται σε συνουσία μαζί του, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δέκα χρόνων.

179. Σύζυγος ο οποίος ενώ ζει ο άλλος σύζυγος, κάνει γάμο στη Δημοκρατία ή σε οποιανδήποτε άλλη χώρα, ο οποίος είναι άκυρος για το λόγο ότι έγινε ενώ ζούσε ο άλλος από τους συζύγους, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση πέντε χρόνων:

Νοείται ότι αποτελεί επαρκή υπεράσπιση σε κατηγορία που έχει προσαχθεί δυνάμει του άρθρου αυτού η απόδειξη-

(α) ότι ο προηγούμενος γάμος κηρύχτηκε άκυρος από αρμόδιο Δικαστήριο ή αρμόδια εκκλησιαστική αρχή ή

(β) η συνεχής απουσία του προηγούμενου συζύγου κατά το χρόνο που γίνεται ο μεταγενέστερος γάμος, για περίοδο επτά αμέσως προηγούμενων χρόνων, χωρίς γνώση ή πληροφορία ότι ο προηγούμενος σύζυγος ζούσε κατά την πιο πάνω αναφερόμενη περίοδο ή

(γ) το δίκαιο που διέπει τον προσωπικό θεσμό του, επιτρέπει την πολυγαμία.

180. Όποιος ανέντιμα ή με δόλιο σκοπό υποβάλει τον εαυτό του σε τελετή γάμου, ενώ γνωρίζει ότι η τελετή αυτή δεν τον καθιστά νόμιμα παντρεμένο, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση πέντε χρόνων.

181. Όποιος παράνομα εγκαταλείπει ή εκθέτει παιδί που έχει ηλικία κάτω των δύο χρόνων, ώστε η ζωή του να τεθεί σε κίνδυνο ή η υγεία του να βλαφτεί ή ενδέχεται να βλαφτεί μόνιμα, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση πέντε χρόνων.

182. Αυτός που έχει ηλικία άνω των δεκαεπτά χρόνων και έχει επαρκείς πόρους, ο οποίος εσκεμμένα παραμελεί ή αρνείται να δίνει επαρκή τροφή, ιματισμό, ιατρική περίθαλψη ή στέγη σε οποιοδήποτε από τους γονείς του, που αδυνατεί να μεριμνήσει για τον εαυτό του λόγω πνευματικής ή σωματικής αδυναμίας ή προχωρημένης ηλικίας, είναι ένοχος πλημμελήματος.

(2) Σε περίπτωση καταδίκης προσώπου δυνάμει του άρθρου αυτού το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα που να προβλέπει ότι οποιαδήποτε περιουσία εγγεγραμμένη στο όνομα του καταδικασθέντος ή που κατέχεται από αυτό, η οποία δυνατόν να προέρχεται από δωρεά που έγινε από το γονέα του, θα επαναμεταβιβαστεί ή θα επαναπαραδοθεί στο γονέα, το διάταγμα που εκδίδεται με αυτό τον τρόπο συνιστά επαρκή εξουσιοδότηση για το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας του Υπουργείου Εσωτερικών να προβεί σε κάθε αναγκαία τροποποίηση της σχετικής εγγραφής, νοουμένου ότι δεν θα επηρεαστούν δυσμενώς δικαιώματα τρίτων.

183.-(1) Το Δικαστήριο, ενώπιον του οποίου καταδικάζεται κάποιος για ποινικό αδίκημα δυνάμει του άρθρου 182, δύναται, αντί οποιασδήποτε άλλης ποινής, να εκδώσει διάταγμα (στο εξής θα αναφέρεται στο άρθρο αυτό ως “διάταγμα διατροφής”) που επιβάλλει υποχρέωση στον καταδικασθέντα για διατροφή του γονέα του το διάταγμα διατροφής δύναται να περιλαμβάνει πρόνοια ότι ο καταδικασθείς οφείλει να καταβάλλει στο γονέα, ή σε υπάλληλο του Δικαστηρίου ή σε άλλο πρόσωπο για χρήση του γονέα τέτοιο εβδομαδιαίο ποσό, που να μην υπερβαίνει τις τρεις λίρες, το οποίο το Δικαστήριο ήθελε κρίνει εύλογο, λαμβανομένων υπόψη των πόρων του καταδικασθέντος.

(2) Το Δικαστήριο δύναται σε οποιοδήποτε χρόνο να τροποποιεί, μεταβάλλει, αναστέλλει ή να ακυρώνει το διάταγμα διατροφής, με την αίτηση κάθε ενδιαφερόμενου, να προβαίνει κάθε φορά στη μείωση ή την αύξηση ή του ποσού που πρέπει να καταβάλλεται κάθε εβδομάδα, αλλά ούτως ώστε σε κάθε περίπτωση, να μην υπερβαίνει αυτό τις τρεις λίρες.

(3) Αν κάποιο πρόσωπο χωρίς βάσιμη αιτία, παραλείψει να συμμορφωθεί σε πρόνοια διατάγματος διατροφής με εβδομαδιαίες πληρωμές, το Δικαστήριο δύναται να διατάξει την είσπραξη των καθυστερημένων πληρωμών σύμφωνα και τηρουμένων των περί εισπράξεως προστίμου διατάξεων του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου ή οποιουδήποτε νόμου που τροποποιεί ή τον αντικαθιστά περιλαμβανομένης και της εξουσίας για φυλάκιση του υπαίτιου, αντί της έκδοσης εντάλματος εκτέλεσης νοείται ότι δεν δύναται να εκδοθεί διάταγμα  για την είσπραξη καθυστερημένων πληρωμών οι οποίες έπρεπε να καταβληθούν πριν από έξι μήνες προηγουμένως από την έκδοση του διατάγματος.

(4) Εκτός εάν το Δικαστήριο ορίσει διαφορετικά, το ένταλμα εκτέλεσης ή φυλάκισης που εκδίδεται δυνάμει του εδαφίου (3) του άρθρου αυτού, καθόλου δεν επηρεάζει την ισχύ και το αποτέλεσμα του διατάγματος διατροφής.

184. Όποιος είναι σύμφωνα με το νόμο υποχρεωμένος να παρέχει την αναγκαία διατροφή, ιματισμό ή στέγη σε μαθητευόμενο ή υπηρέτη του, εσκεμμένα και χωρίς νόμιμη δικαιολογία αρνείται ή παραμελεί να παρέχει αυτά ή παράνομα και κακόβουλα προξενεί ή βοηθά να προξενηθεί σωματική βλάβη στο μαθητευόμενο ή υπηρέτη του, ώστε η ζωή του να τεθεί σε κίνδυνο ή η υγεία του να βλαφτεί ή ενδέχεται να βλαφτεί μόνιμα, είναι ένοχος πλημμελήματος.

185. Όποιος με σκοπό αποστέρησης του γονέα, κηδεμόνα ή άλλου που έχει τη νόμιμη φροντίδα ή μέριμνα παιδιού που έχει ηλικία κάτω των δεκατεσσάρων χρόνων, από την κατοχή τέτοιου παιδιού-

(α) με βία ή με δόλο απομακρύνει ή παρασύρει να τον ακολουθήσει ή κατακρατεί το παιδί ή

(β) ενώ γνωρίζει τα πιο πάνω, αποδέχεται ή παρέχει άσυλο σε παιδί,

είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων.

Αποτελεί υπεράσπιση σε κατηγορία για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα που ορίζεται στο άρθρο αυτό η απόδειξη ότι το κατηγορούμενο πρόσωπο διεκδικούσε με καλή πίστη δικαίωμα κατοχής του παιδιού ή προκειμένου για εξώγαμο τέκνο, ότι είναι η μητέρα του ή ότι διεκδικούσε την πατρότητα του παιδιού.