203.-(1) Κάθε πρόσωπο το οποίο εκ προμελέτης επιφέρει το θάνατο άλλου προσώπου με παράνομη πράξη ή παράλειψη, είναι ένοχο του κακουργήματος του φόνου εκ προμελέτης.
(2) Κάθε πρόσωπο που βρίσκεται ένοχο για φόνο εκ προμελέτης θα υπόκειται σε ποινή φυλάκισης διά βίου.
204. Προμελέτη είναι η πρόθεση πρόκλησης θανάτου οποιουδήποτε προσώπου η οποία αποδεικνύεται με ευθύ τρόπο ή συμπερασματικά, αδιάφορα αν τέτοιο πρόσωπο είναι εκείνο που εφονεύθη ή όχι, η οποία υπάρχει τόσο πριν από τη διενέργεια της πράξης ή παράλειψης που θα προκαλέσει το θάνατο όσο και κατά το χρόνο τέτοιας διενέργειας.
205.-(1) Κάθε πρόσωπο το οποίο επιφέρει το θάνατο άλλου προσώπου με παράνομη πράξη ή παράλειψη, είναι ένοχο του κακουργήματος της ανθρωποκτονίας.
(2) Παράνομη παράλειψη είναι εκείνη που συνιστά υπαίτια αμέλεια παράλειψης εκτέλεσης καθήκοντος αν και δεν υφίσταται πρόθεση πρόκλησης θανάτου.
(3) Κάθε πρόσωπο το οποίο διαπράττει το κακούργημα της ανθρωποκτονίας υπόκειται σε ποινή φυλάκισης διά βίου.
208. Όταν πρόσωπο το οποίο φονεύει παράνομα άλλο κάτω από περιστάσεις οι οποίες με την έλλειψη των διατάξεων του άρθρου αυτού θα συνιστούσαν φόνο εκ προμελέτης, διενεργεί την πράξη η οποία επιφέρει το θάνατο σε βρασμό ψυχικής ορμής που οφείλεται σε ξαφνική πρόκληση, δηλαδή σε άδικη πράξη, ύβρη ή εκνευρισμό τέτοιας φύσης ώστε να αποστερεί το συνετό άνθρωπο της ικανότητας για αυτοέλεγχο και πριν παρασχεθεί ο χρόνος για κατευνασμό της ψυχικής ορμής τέτοιου ανθρώπου, είναι ένοχος μόνο ανθρωποκτονίας.
209.-(1) Όταν γυναίκα επιφέρει το θάνατο τέκνου της ηλικίας κάτω των δώδεκα μηνών, με εσκεμμένη πράξη ή παράλειψη, αλλά κατά το χρόνο της πράξης ή της παράλειψης η πνευματική της ισορροπία είναι διαταραγμένη λόγω της μη πλήρους ανάρρωσης της, από την επίδραση του τοκετού του τέκνου ή λόγω της επίδρασης που επακολουθεί ο θηλασμός του πιο πάνω τοκετού, είναι ένοχη του κακουργήματος της παιδοκτονίας και δύναται για τέτοιο ποινικό αδίκημα να τύχει μεταχείρισης και να τιμωρηθεί ως αν ήταν ένοχη ανθρωποκτονίας, ανεξάρτητα του ότι οι περιστάσεις ήσαν τέτοιες, ώστε με την έλλειψη του άρθρου αυτού το ποινικό αδίκημα θα υπαγόταν σε φόνο εκ προμελέτης.
(2) Αν κατά τη δίκη γυναίκας για φόνο εκ προμελέτης του τέκνου της ηλικίας κάτω των δώδεκα μηνών, το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ότι αυτή, με εσκεμμένη πράξη ή παράλειψη, επέφερε το θάνατο τέκνου της ηλικίας κάτω των δώδεκα μηνών, αλλά κατά το χρόνο της πράξης ή παράλειψης η πνευματική της ισορροπία ήταν διαταραγμένη λόγω της μη πλήρους ανάρρωσης της από την επίδραση του τοκετού του τέκνου ή λόγω της επίδρασης που επακολούθησε ο θηλασμός από τον πιο πάνω τοκετό, δύναται, ανεξάρτητα του ότι οι περιστάσεις ήταν τέτοιες, ώστε με την έλλειψη των διατάξεων του άρθρου αυτού, αυτό θα ηδύνατο να τη βρει ένοχη του φόνου εκ προμελέτης, να τη βρει ένοχη παιδοκτονίας.
210. Όποιος, λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης, ή επικίνδυνης πράξης ή συμπεριφοράς, που δεν ανάγεται σε υπαίτια αμέλεια, χωρίς πρόθεση επιφέρει το θάνατο άλλου προσώπου, είναι ένοχος αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε φυλάκιση μέχρι τεσσάρων χρόνων ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δύο χιλιάδες πεντακόσιες λίρες.
- ΚΕΦ.154
- 181(I)/2000
211. Κάποιο πρόσωπο θεωρείται ότι επέφερε θάνατο άλλου, άνκαι η πράξη του δεν είναι η άμεση ή η μόνη αιτία από την οποία προήλθε ο θάνατος σε οποιοδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) αν προξενήσει σε άλλον σωματική βλάβη η οποία προκαλεί χειρουργική ή άλλη ιατρική θεραπεία που επιφέρει θάνατο. Σε αυτή την περίπτωση είναι αδιάφορο κατά πόσο η θεραπεία ήταν η κατάλληλη ή εσφαλμένη, αν αυτή εφαρμόστηκε καλή τη πίστει και με τη συνηθισμένη επιστημονική γνώση και δεξιότητα όχι λιγότερο όμως εκείνος που προξένησε τη σωματική βλάβη δεν θεωρείται ότι επέφερε το θάνατο, αν η θεραπεία, η οποία ήταν η άμεση αιτία του θανάτου, δεν εφαρμόστηκε καλή τη πίστει ή εφαρμόστηκε μεν καλή τη πίστει χωρίς όμως με τη συνηθισμένη επιστημονική γνώση ή δεξιότητα
(β) αν προξενήσει σε άλλο σωματική βλάβη, η οποία δεν θα επέφερε το θάνατο αν το πρόσωπο που έχει βλαφτεί υπέβαλλε τον εαυτό του στην κατάλληλη χειρουργική ή άλλη ιατρική θεραπεία ή αν ελάμβανε τις κατάλληλες προφυλάξεις ως προς τον τρόπο διαβίωσης του
(γ) αν με την άσκηση ή με την απειλή βίας αναγκάσει άλλο στη διενέργεια πράξης η οποία επιφέρει το δικό του θάνατο, εφόσον η πράξη ήταν τρόπος ο οποίος, κάτω από τις περιστάσεις, ηδύνατο να θεωρηθεί από τον παρόντα ως φυσικός, για την αποφυγή τέτοιας βίας ή απειλών
(δ) αν με πράξη ή παράλειψη επιτάχυνε το θάνατο προσώπου που πάσχει από ασθένεια ή βλάβη η οποία ανεξάρτητα από τέτοια πράξη ή παράλειψη θα επέφερε θάνατο
(ε) αν η τέτοια πράξη ή παράλειψη δεν θα επέφερε το θάνατο, εκτός αν συνακολουθείτο από πράξη ή παράλειψη αυτού που φονεύτηκε ή άλλων προσώπων.
212. Πρόσωπο που δύναται να φονευτεί θεωρείται, εκείνο που εξέρχεται ζωντανό, από το μητρικό σώμα πλήρως, ανεξάρτητα αν ανάπνευσε ή όχι και ανεξάρτητα αν έχει κυκλοφορία αίματος ανεξάρτητο ή όχι και ανεξάρτητα αν έχει κοπεί ο ομφάλιος λώρος ή όχι.
213. Κανένας δεν θεωρείται ότι φόνευσε άλλο πρόσωπο, αν ο θάνατος τέτοιου προσώπου δεν επακολούθησε σε ένα χρόνο και μια ημέρα από την αιτία του θανάτου.
Στην πιο πάνω περίοδο συναπολογίζεται και η ημέρα κατά την οποία διαπράχτηκε η τελευταία παράνομη πράξη η οποία συνέβαλε στην αιτία του θανάτου. Στην περίπτωση που η αιτία του θανάτου είναι παράλειψη στην τήρηση ή στην εκτέλεση καθήκοντος σε αυτή την περίοδο συναπολογίζεται και η ημέρα κατά την οποία έπαψε η παράλειψη αυτή.
Στην περίπτωση που η αιτία του θανάτου είναι μερικώς παράνομη πράξη και μερικώς όμως παράλειψη κατά την τήρηση ή εκτέλεση καθήκοντος σε αυτή την περίοδο συναπολογίζεται η ημέρα κατά την οποία διαπράχτηκε η τελευταία παράνομη πράξη ή η ημέρα κατά την οποία έπαψε η παράλειψη, οποιαδήποτε από αυτές είναι η μεταγενέστερη.
214. Όποιος-
(α) αποπειράται παράνομα να επιφέρει το θάνατο άλλου ή
(β) με σκοπό να επιφέρει το θάνατο άλλου παράνομα, διενεργεί οποιαδήποτε πράξη ή παραλείπει πράξη την οποία έχει καθήκον να εκτελέσει, η οποία πράξη ή η παράλειψη είναι τέτοιας φύσης ώστε να ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή,
είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης διά βίου.
216. Όποιος, ενώ γνωρίζει το περιεχόμενο του, άμεσα ή έμμεσα συντελεί ώστε να ληφθεί οποιοδήποτε γραπτό με το οποίο απειλείται να φονευθεί οποιοδήποτε πρόσωπο, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων.
217. Όποιος συνωμοτεί με άλλο να φονεύσει άλλο πρόσωπο, είτε αυτό το πρόσωπο βρίσκεται στη Δημοκρατία ή αλλού, είναι ένοχος κακουργήματος, και υπόκειται σε φυλάκιση δεκατεσσάρων χρόνων.
218. Αυτός, που εκ προθέσεως πείθει άλλο σε αυτοκτονία, αν αυτή διαπράχτηκε ή έγινε απόπειρα της, καθώς και εκείνος που βοηθά κατά τη διάρκεια της, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δέκα χρόνων.
220. Όποιος, όταν γεννήθηκε παιδί, αποπειράται να αποκρύψει τον τοκετό, με οποιαδήποτε κρυφή διάθεση του πτώματος του παιδιού, ανεξάρτητα του αν το παιδί πέθανε πριν, κατά ή μετά τη γέννηση του, είναι ένοχος πλημμελήματος.
221. Αυτός που έχει τη μέριμνα άλλου που αδυνατεί λόγω ηλικίας, ασθένειας ή κλονισμού του λογικού, κράτησης ή άλλης αιτίας να αποσπαστεί από τέτοια μέριμνα και να παρέχει στον εαυτό του τα αναγκαία προς το ζην, έχει καθήκον να παρέχει σε αυτό που είναι υπό μέριμνα τα αναγκαία προς το ζην, ανεξάρτητα αν η μέριμνα αναλήφθηκε δυνάμει σύμβασης ή επιβλήθηκε με νόμο ή προκύπτει λόγω οποιασδήποτε πράξης του, νόμιμης ή παράνομης δυνατόν να θεωρηθεί υπαίτιος για κάθε συνέπεια για τη ζωή ή την υγεία του προσώπου που είναι υπό τη μέριμνα του, η οποία οφείλεται σε οποιαδήποτε παράλειψη εκτέλεσης του πιο πάνω καθήκοντος.
222. Όποιος, ως αρχηγός οικογένειας, έχει τη μέριμνα παιδιού ηλικίας κάτω των δεκατεσσάρων χρόνων το οποίο ανήκει στην οικία του, έχει καθήκον να παρέχει σε αυτό τα αναγκαία προς το ζην και θεωρείται ότι προκάλεσε κάθε συνέπεια για τη ζωή ή την υγεία του παιδιού η οποία οφείλεται σε οποιαδήποτε παράλειψη εκτέλεσης του πιο πάνω καθήκοντος, ανεξάρτητα αν το παιδί είναι αβοήθητο ή όχι.
223. Όποιος, υπό την ιδιότητα κυρίου, ανάλαβε, δυνάμει σύμβασης, να παρέχει σε οποιοδήποτε υπηρέτη ή μαθητευόμενο ηλικίας κάτω των δεκαέξι χρόνων την αναγκαία διατροφή, ιματισμό ή στέγη, έχει καθήκον να παρέχει σε αυτούς όλα αυτά και θεωρείται ότι προκάλεσε κάθε συνέπεια για τη ζωή ή την υγεία του υπηρέτη ή του μαθητευόμενου η οποία οφείλεται σε οποιαδήποτε παράλειψη εκτέλεσης του πιο πάνω καθήκοντος.
224. Όποιος, εκτός σε περίπτωση ανάγκης, αναλαμβάνει να προβεί σε χειρουργική ή άλλη θεραπεία σε άλλο ή να εκτελέσει οποιαδήποτε νόμιμη πράξη η οποία είναι δυνατόν να είναι επικίνδυνη για τη ζωή ή την υγεία οποιουδήποτε προσώπου, έχει καθήκον να κατέχει εύλογη δεξιότητα και να καταβάλει εύλογη φροντίδα στην εκτέλεση τέτοιας πράξης και θεωρείται ότι προκάλεσε κάθε συνέπεια για τη ζωή ή την υγεία οποιουδήποτε προσώπου η οποία οφείλεται σε οποιαδήποτε παράλειψη στην τήρηση ή εκτέλεση του πιο πάνω καθήκοντος.
225. Αυτός που έχει υπό την ευθύνη ή τον έλεγχο του, ο,τιδήποτε έμψυχο ή άψυχο, και είτε είναι σε κίνηση ή σε στάση, τέτοιας φύσης ώστε, με την έλλειψη προσοχής ή προφύλαξης για τη χρήση ή το χειρισμό του, δυνατόν να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή, ασφάλεια ή υγεία οποιουδήποτε προσώπου, έχει καθήκον να καταβάλλει εύλογη προσοχή για αποτροπή τέτοιου κινδύνου και να λαμβάνει εύλογες προφυλάξεις για αυτό και θεωρείται ότι προκάλεσε κάθε συνέπεια για τη ζωή ή την υγεία οποιουδήποτε προσώπου η οποία οφείλεται σε οποιαδήποτε παράλειψη εκτέλεσης τέτοιου καθήκοντος.
226. Όποιος, χρησιμοποιεί ο,τιδήποτε που προορίζεται για αποπνιγμό, ασφυξία ή στραγγαλισμό και με σκοπό διάπραξης ή διευκόλυνσης της διάπραξης κακουργήματος ή πλημμελήματος, ή διευκόλυνση της διαφυγής του υπαίτιου μετά τη διάπραξη ή την απόπειρα διάπραξης κακουργήματος ή πλημμελήματος, καθιστά ή αποπειράται να καταστήσει άλλο ανίκανο για αντίσταση, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης διά βίου.
227. Όποιος, με σκοπό διάπραξης ή διευκόλυνσης της διάπραξης κακουργήματος ή πλημμελήματος ή διευκόλυνσης της διαφυγής του υπαίτιου μετά τη διάπραξη ή την απόπειρα διάπραξης κακουργήματος ή πλημμελήματος, χορηγεί ή αποπειράται να χορηγήσει σε οποιοδήποτε πρόσωπο φάρμακο ή πράγμα ικανό να ναρκώσει ή να εξουδετερώσει τη δύναμη του για αντίσταση, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης διά βίου.
228. Όποιος, με σκοπό ακρωτηριασμού, παραμόρφωσης, πρόκλησης αναπηρίας ή βαριάς σωματικής βλάβης σε άλλο ή με σκοπό αντίστασης εναντίον της νόμιμης σύλληψης ή κράτησης οποιουδήποτε προσώπου ή αποτροπής αυτής-
(α) με οποιοδήποτε μέσο τραυματίζει παράνομα ή προκαλεί βαριά σωματική βλάβη σε άλλο ή
(β) αποπειράται παράνομα να πλήξει με οποιοδήποτε τρόπο άλλο, με κάθε είδους βλήμα ή με μαχαίρι ή με άλλο επικίνδυνο ή επιθετικό όπλο ή
(γ) προκαλεί παράνομα την έκρηξη εκρηκτικής ύλης ή
(δ) αποστέλλει ή παραδίδει εκρηκτική ύλη ή άλλο επικίνδυνο ή επιβλαβές πράγμα σε άλλο ή
(ε) συντελεί στη λήψη ή παραλαβή τέτοιας ύλης ή πράγμα από οποιοδήποτε πρόσωπο
(στ) τοποθετεί καυστικό υγρό ή καταστρεπτική ή εκρηκτική ύλη σε οποιοδήποτε χώρο ή
(ζ) χύνει παράνομα ή ρίχνει τέτοιο υγρό ή τέτοια ύλη εναντίον ή σε άλλο, ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο τοποθετεί τέτοιο υγρό ή τέτοια ύλη στο σώμα οποιουδήποτε προσώπου,
είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης διά βίου.
229. Όποιος παράνομα-
(α) παρεμποδίζει ή εμποδίζει πρόσωπο το οποίο είναι σε σκάφος ή διαφεύγει από αυτό, διότι βρίσκεται σε κίνδυνο ή διότι ναυάγησε, κατά την προσπάθεια του για διάσωση της ζωής του ή
(β) εμποδίζει πρόσωπο κατά την προσπάθεια του για διάσωση της ζωής οποιουδήποτε προσώπου που βρίσκεται κάτω από περιστάσεις όπως αναφέρονται πιο πάνω,
είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης διά βίου.
230. Όποιος, με σκοπό πρόκλησης βλάβης ή διακινδύνευσης της ασφάλειας προσώπου που ταξιδεύει σιδηροδρομικώς, είτε συγκεκριμένου τέτοιου είτε όχι-
(α) τοποθετεί ο,τιδήποτε στο σιδηρόδρομο ή
(β) επεμβαίνει στο σιδηρόδρομο ή σε οποιοδήποτε πράγμα που βρίσκεται σε σιδηρόδρομο ή κοντά του, με τέτοιο τρόπο ώστε να επηρεάζει ή να διακινδυνεύει την ελεύθερη και ασφαλή χρήση του σιδηρόδρομου ή την ασφάλεια οποιουδήποτε τέτοιου προσώπου ή
(γ) εκτοξεύει ή ρίχνει ο,τιδήποτε εναντίον ή σε πρόσωπο ή πράγμα στο σιδηρόδρομο ή συντελεί ώστε ο,τιδήποτε να έρθει σε επαφή με αυτά ή
(δ) δείχνει φως ή σήμα ή με οποιοδήποτε τρόπο παρεμβαίνει στη χρήση τέτοιου το οποίο υπάρχει, σε σιδηρόδρομο ή κοντά του ή
(ε) με την παράλειψη διενέργειας πράξης την οποία έχει καθήκον να εκτελέσει, συντελεί ώστε να τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια τέτοιου προσώπου,
είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης διά βίου.
231. Όποιος προκαλεί παράνομα βαριά σωματική βλάβη σε άλλο είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων ή σε χρηματική ποινή ή και στις δύο αυτές ποινές.
232. Όποιος παράνομα και με σκοπό πρόκλησης σωματικής βλάβης σε άλλο τοποθετεί εκρηκτική ύλη σε οποιοδήποτε χώρο, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δεκατεσσάρων χρόνων ή σε χρηματική ποινή ή και στις δύο αυτές ποινές.
233. Όποιος παράνομα και με σκοπό πρόκλησης σωματικής βλάβης σε άλλο ή παρενόχλησης του, συντελεί ώστε να χορηγηθεί σε άλλο, ή να ληφθεί από άλλο δηλητήριο ή επιβλαβές πράγμα και με αυτό τον τρόπο θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ή προκαλεί σε αυτόν βαριά σωματική βλάβη, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δεκατεσσάρων χρόνων.
233Α.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) συνιστά αδίκημα από οποιοδήποτε πρόσωπο-
(α) Η περικοπή, ή ο με οποιοδήποτε τρόπο ακρωτηριασμός ολόκληρου ή μέρους του μεγάλου χείλους (labia majora) ή του μικρού χείλους (labia minora) του αιδοίου ή της κλειτορίδας γυναίκας· ή
(β) η βοήθεια, προτροπή, συμβουλή ή πρόκληση της εκτέλεσης από τρίτο πρόσωπο, οποιασδήποτε από αυτές τις πράξεις στο σώμα γυναίκας.
(2) Οι πράξεις που καθορίζονται στο εδάφιο (1) δε συνιστούν αδίκημα αν εκτελεσθούν από ιατρό και η εκτέλεσή τους είναι αναγκαία, είτε για τη φυσική υγεία της γυναίκας, στην οποία εκτελούνται, είτε εκτελούνται σε γυναίκα που βρίσκεται σε οποιοδήποτε στάδιο τοκετού, ή μετά από αυτό, και σχετίζονται με τον τοκετό:
(3) Συγκατάθεση εκ μέρους της γυναίκας στην οποία εκτελούνται οι πράξεις που καθορίζονται στο εδάφιο (1) δεν συνιστά υπεράσπιση, ούτε ελαφρυντικό στην επιμέτρηση της ποινής.
(4) Ανεξάρτητα από τις πρόνοιες του άρθρου 5 του Νόμου, τα Δικαστήρια της Δημοκρατίας έχουν αρμοδιότητα να εκδικάζουν αδίκημα, κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου, που διαπράττεται από πολίτη ή μη της Δημοκρατίας και διαπράττεται εντός ή εκτός της Δημοκρατίας.
(5) Αδικήματα που διαπράττονται κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι πέντε έτη.
(6) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου «ιατρός» σημαίνει ιατρό εγγεγραμμένο δυνάμει του περί Εγγραφής Ιατρών Νόμου.
233Β.-(1) Tηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), πρόσωπο το οποίο-
(α) εφαρμόζει πρακτική ή τεχνική ή παρέχει υπηρεσία με σκοπό τη μεταβολή, καταστολή ή εξάλειψη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου άλλου προσώπου, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ (€5.000) ή και στις δύο αυτές ποινές:
(β) ασκεί νόμιμη κηδεμονία και παραπέμπει το κηδεμονευόμενο πρόσωπο σε πρακτική, τεχνική ή υπηρεσία, με σκοπό τη μεταβολή, καταστολή ή εξάλειψη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου του, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000) ή και στις δύο αυτές ποινές∙ ή
(γ) αναγγέλλει ή διαφημίζει, έστω και συγκεκαλυμμένα, με οποιονδήποτε τρόπο, πρακτική, τεχνική ή υπηρεσία, η οποία αποσκοπεί στη μεταβολή, καταστολή ή εξάλειψη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ (€5.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.
(2)(α) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του εδαφίου (1)-
(i) η παροχή συμβουλευτικών, ψυχολογικών ή ιατρικών υπηρεσιών οι οποίες αφορούν στη διερεύνηση και/ή ελεύθερη ανάπτυξη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου προσώπου∙ ή
(ii) η παροχή επιστημονικά καθιερωμένων κλινικών πράξεων από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας, εφόσον αυτές εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση καταστάσεων σχετικών με τη σεξουαλική υγεία προσώπου, όπως αυτές καθορίζονται στη Διεθνή Στατιστική Ταξινόμηση Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας∙ δεν συνιστούν αδίκημα, υπό την προϋπόθεση ότι οι ως άνω προβλεπόμενες ενέργειες δεν επιδιώκουν τη μεταβολή, καταστολή ή εξάλειψη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου του εν λόγω προσώπου.
(β) Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, ο όρος “εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας” περιλαμβάνει-
(i) ιατρό εγγεγραμμένο στο Ιατρικό Μητρώο, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Εγγραφής Ιατρών Νόμου∙ και
(ii) εγγεγραμμένο ψυχολόγο, ως ο όρος αυτός προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 2 του περί Εγγραφής Ψυχολόγων Νόμου.
(3) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται χωρίς επηρεασμό του δικαιώματος ελευθερίας σκέψεως, συνειδήσεως και θρησκείας, ως αυτό προβλέπεται στις διατάξεις του Άρθρου 18 του Συντάγματος και στο άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ως αυτή κυρώθηκε με τον περί της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως διά την προάσπισιν των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Κυρωτικό) Νόμο.
234. Όποιος-
(α) τραυματίζει παράνομα άλλον ή
(β) παράνομα και με σκοπό πρόκλησης σωματικής βλάβης σε άλλον ή παρενόχλησης του, συντελεί ώστε να χορηγηθεί σε άλλο ή να ληφθεί από άλλο δηλητήριο ή άλλο επιβλαβές πράγμα,
είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση τριών χρόνων.
235. Όποιος, που έχει καθήκον να παρέχει τα αναγκαία προς το ζην σε άλλο, χωρίς νόμιμη δικαιολογία, παραλείπει να το πράξει, με αυτό τον τρόπο όμως η ζωή του άλλου προσώπου τίθεται ή είναι ενδεχόμενο να τεθεί σε κίνδυνο ή η υγεία του βλάφτηκε ή είναι ενδεχόμενο να βλαφτεί μόνιμα, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση τριών χρόνων.
235Α.-(1) Όποιος, αφού εμπλακεί σε ατύχημα το οποίο προκαλεί το θάνατο άλλου προσώπου, εγκαταλείπει τον τόπο του ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας, είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε (5) έτη ή/και σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ (€15.000).
(2) Όποιος, αφού εμπλακεί σε ατύχημα το οποίο προκαλεί σωματική βλάβη σε άλλο πρόσωπο, εγκαταλείπει τον τόπο του ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας, είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη ή/και σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000).
(3) Όποιος, αφού εμπλακεί σε ατύχημα το οποίο προκαλεί ζημιά σε περιουσία, εγκαταλείπει τον τόπο του ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας, είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα ή/και σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (€3.000).
(4) Πρόσωπο το οποίο καταδικάζεται δυνάμει των διατάξεων των εδαφίων (1) ή (2), στερείται του δικαιώματος κατοχής άδειας οδηγού για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη από την ημερομηνία της καταδίκης του, όπως το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο.
(5) Πρόσωπο το οποίο καταδικάζεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (3) στερείται του δικαιώματος κατοχής άδειας οδηγού για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους δύο (2) μήνες από την ημερομηνία της καταδίκης του, όπως το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο.
236. Όποιος, με τέτοιο αλόγιστο τρόπο, βεβιασμένο ή αμελή, ώστε να θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή ή να είναι ενδεχόμενο να προκαλέσει σωματική βλάβη σε άλλο-
(α) οδηγεί όχημα ή ιππεύει σε οποιαδήποτε δημόσια διάβαση ή
(β) διακυβερνά ή συμμετέχει της διακυβέρνησης ή της λειτουργίας σκάφους ή
(γ) διαπράττει κάτι με φωτιά ή με οποιαδήποτε καύσιμη ύλη ή παραλείπει να πάρει προφυλάξεις εναντίον πιθανού κινδύνου που απορρέει από τη φωτιά ή από οποιαδήποτε καύσιμη ύλη που έχει στην κατοχή του ή
(δ) παραλείπει να πάρει προφυλάξεις εναντίον πιθανού κινδύνου από οποιοδήποτε ζώο που έχει στην κατοχή του ή
(ε) προβαίνει σε ιατρική ή χειρουργική θεραπεία σε πρόσωπο του οποίου ανέλαβε τη νοσηλεία ή
(στ) παρασκευάζει, προμηθεύει, πωλεί ή χορηγεί ή παραχωρεί φάρμακο ή δηλητηριώδη ή επικίνδυνη ουσία ή
(ζ) διαπράττει κάτι σε σχέση με μηχάνημα που είναι στην αποκλειστική ή μερική ευθύνη του ή παραλείπει να πάρει τις αναγκαίες προφυλάξεις εναντίον κάθε πιθανού κινδύνου που απορρέει από τέτοιο μηχάνημα ή
(η) διαπράττει κάτι σε σχέση με εκρηκτική ύλη που έχει στην κατοχή του ή παραλείπει να πάρει τις αναγκαίες προφυλάξεις εναντίον κάθε πιθανού κινδύνου που απορρέει από την εκρηκτική ύλη που έχει στην κατοχή του,
είναι ένοχος πλημμελήματος:
Νοείται ότι, όπου η κατηγορία δυνάμει της υποπαραγράφου (δ) του παρόντος άρθρου αναφέρεται σε σκύλο, τεκμαίρεται ότι ο κατηγορούμενος είχε γνώση της πιθανότητας πρόκλησης σωματικής βλάβης από τον εν λόγω σκύλο, ανεξάρτητα από τη φύση ή την προηγούμενη συμπεριφορά ή τις συνήθειες του σκύλου αυτού.
- ΚΕΦ.154
- 45(I)/1998
237. Όποιος διενεργεί παράνομα οποιαδήποτε πράξη ή παραλείπει να διενεργήσει πράξη την οποία έχει καθήκον να εκτελέσει η οποία δεν είναι πράξη ή παράλειψη που ορίζεται στο προηγούμενο άρθρο, από την οποία πράξη ή παράλειψη προκαλείται σωματική βλάβη σε άλλο, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση έξι μηνών ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τετρακόσιες πενήντα λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές.
238. Όποιος με παράνομη πράξη ή παράλειψη, που δεν ορίζεται στο άρθρο 230, συντελεί ώστε η ασφάλεια προσώπου που ταξιδεύει σιδηροδρομικώς να τεθεί σε κίνδυνο, είναι ένοχος πλημμελήματος.
239. Όποιος δείχνει απατηλό φως, σημείο ή σημαντήρα, με σκοπό με αυτή την επίδειξη ή να παραπλανήσει ναυτιλλόμενο ή γνωρίζει ότι ενδέχεται τέτοια επίδειξη να παραπλανήσει ναυτιλλόμενο, υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων ή σε χρηματική ποινή ή και στις δύο αυτές ποινές.
240. Όποιος, εν γνώσει του ή εξ αμέλειας μεταφέρει ή συντελεί στη μεταφορά προσώπου με κόμιστρο διά μέσου υδάτινης οδού, με ανασφαλή σκάφος είτε λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται είτε λόγω υπερφόρτωσης, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δώδεκα έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εκατό χιλιάδες ευρώ ή και στις δύο αυτές ποινές.
241. Όποιος, με τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης ή της παράλειψης να επιδείξει εύλογη προσοχή σε σχέση με περιουσιακό στοιχείο που έχει στην κατοχή ή την ευθύνη του, προκαλεί κίνδυνο, παρεμπόδιση ή βλάβη σε πρόσωπο σε δημόσια διάβαση ή δημόσια ναυτιλιακή γραμμή, υπόκειται σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις διακόσιες πενήντα λίρες.
242. Όποιος επιτίθεται εναντίον άλλου παράνομα, είναι ένοχος πλημμελήματος, αν όμως η επίθεση δεν διαπράχτηκε κάτω από περιστάσεις για τις οποίες σύμφωνα με τον Κώδικα αυτό προνοείται βαρύτερη ποινή, υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές.
243. Όποιος διαπράττει επίθεση που προκαλεί πραγματική σωματική βλάβη, είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση τριών χρόνων.
244. Όποιος-
(α) επιτίθεται εναντίον άλλου με σκοπό διάπραξης κακουργήματος ή αντίστασης ή ματαίωσης της νόμιμης σύλληψης ή κράτησης του εαυτού του ή άλλου για κάποιο ποινικό αδίκημα ή
(β) επιτίθεται ή αντιστέκεται ή εσκεμμένα παρεμποδίζει όργανο τήρησης της τάξης κατά την κανονική εκτέλεση του καθήκοντος του ή άλλο που παρέχει συνδρομή σε τέτοιο όργανο τήρησης της τάξης ή
(γ) επιτίθεται εναντίον άλλου κατά την επιδίωξη παράνομης συνεργασίας ή συνωμοσίας για την αύξηση των ημερομισθίων ή σχετικά με οποιοδήποτε επάγγελμα, επιχείρηση ή βιομηχανία ή σχετικά με οποιοδήποτε πρόσωπο που ενδιαφέρεται ή που απασχολείται με αυτά ή
(δ) επιτίθεται, αντιστέκεται ή παρεμποδίζει πρόσωπο κατά τη νόμιμη εκτέλεση εντάλματος ή τη νόμιμη κατάσχεση, με σκοπό διάσωσης περιουσιακού στοιχείου που κατασχέθηκε νόμιμα δυνάμει τέτοιου εντάλματος ή τέτοιας κατάσχεσης ή
(ε) επιτίθεται εναντίον άλλου λόγω πράξης που διαπράχτηκε από εκείνο που έγινε η επίθεση, κατά την εκτέλεση σύμφωνα με το νόμο του επιβεβλημένου καθήκοντος του,
είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δύο χρόνων.
245. Όποιος μεταφέρει οποιοδήποτε πρόσωπο εκτός των ορίων της Δημοκρατίας, χωρίς τη συναίνεση αυτού ή άλλου που είναι νόμιμα εξουσιοδοτημένος να συναινεί εκ μέρους του, θεωρείται ότι αρπάζει το πρόσωπο αυτό από τη Δημοκρατία.
245Α. Όποιος ενώ ασκεί κοινή κηδεμονία ανήλικου με άλλο ή άλλα πρόσωπα, μεταφέρει το ανήλικο πρόσωπο εκτός των ορίων της Δημοκρατίας, χωρίς τη συναίνεση του άλλου ή των άλλων νομίμων κηδεμόνων του, θεωρείται ότι αρπάζει το ανήλικο πρόσωπο από το νόμιμο κηδεμόνα του.
246. Όποιος αφαιρεί ή παρασύρει σε διαφυγή ανήλικο που έχει ηλικία κάτω των δεκαέξι χρόνων ή πρόσωπο που έχει κλονισμένο το λογικό, από τη φύλαξη του νόμιμου κηδεμόνα του, χωρίς τη συναίνεση τέτοιου κηδεμόνα, θεωρείται ότι αρπάζει τον ανήλικο ή τέτοιο πρόσωπο από το νόμιμο κηδεμόνα του.
247. Όποιος με βία ή απειλή βίας εξαναγκάζει ή με οποιαδήποτε απατηλά μέσα παρακινεί άλλο να φύγει από κάποιο τόπο, θεωρείται ότι απαγάγει το εν λόγω πρόσωπο.
248. Όποιος αρπάζει πρόσωπο από τη Δημοκρατία ή από νόμιμη κηδεμονία, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων και σε χρηματική ποινή.
248Α.(1) Όποιος, ενώ ασκεί κοινή κηδεμονία ανηλίκου με άλλο ή άλλα πρόσωπα, μεταφέρει το ανήλικο πρόσωπο εκτός των ορίων της Δημοκρατίας, με τη συναίνεση του άλλου ή των άλλων νομίμων κηδεμόνων του για συγκεκριμένη περίοδο και, με την εκπνοή της περιόδου αυτής, εξακολουθεί να κατακρατεί το ανήλικο πρόσωπο εκτός των ορίων της Δημοκρατίας, χωρίς τη συναίνεση του άλλου ή των άλλων νομίμων κηδεμόνων του, θεωρείται ότι κατακρατεί παράνομα το ανήλικο πρόσωπο εκτός των ορίων της Δημοκρατίας.
(2) Όποιος κατακρατεί παράνομα ανήλικο πρόσωπο εκτός των ορίων της Δημοκρατίας είναι ένοχος κακουργήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα επτά (7) έτη.
249. Όποιος αρπάζει ή απάγει ή παράνομα στερεί την ελευθερία από οποιοδήποτε πρόσωπο με σκοπό αυτό το πρόσωπο να φονευθεί εκ προμελέτης ή να τύχει τέτοιας μεταχείρισης ώστε να τεθεί σε κίνδυνο να φονευθεί εκ προμελέτης, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δεκατεσσάρων (14) χρόνων.
250. Όποιος αρπάζει ή απάγει ή παράνομα στερεί την ελευθερία από άλλο, με σκοπό να προκαλέσει τον κρυφό και άδικο περιορισμό αυτού, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων.
251. Όποιος αρπάζει ή απάγει ή παράνομα στερεί την ελευθερία από οποιοδήποτε πρόσωπο με σκοπό αυτό να υποβληθεί, ή να τύχει τέτοιας μεταχείρισης ώστε να τεθεί σε κίνδυνο να υποβληθεί, σε βαριά βλάβη, ή σε σεξουαλική κακοποίηση από οποιονδήποτε ή γνωρίζει ότι είναι ενδεχόμενο το πρόσωπο αυτό να τύχει τέτοιας υποβολής ή μεταχείρισης, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση δεκατεσσάρων (14) χρόνων και σε χρηματική ποινή.
251Α. Όποιος αρπάζει ή απάγει ή παράνομα στερεί την ελευθερίαοποιουδήποτε με σκοπό τον εξαναγκασμό αυτού ή άλλου προσώπου να προβεί σε μη οφειλόμενη πράξη ή σε παράλειψη πράξης, είναι ένοχος κακουργήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δεκατέσσερα (14) χρόνια και σε χρηματική ποινή.
- Ιστορικό Τροποποιήσεων
- ΚΕΦ.154
- 190(I)/2021
- Ιστορικό Τροποποιήσεων
- ΚΕΦ.154
- 190(I)/2021